အမွားကို ျပဳျပင္ျခင္း
ဒီအခ်ိန္ဟာကေလးေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အဂၤလိပ္စာနဲ႔ဘာသာ စကားကၽြမ္းက်င္မႈဆိုင္ရာ သင္တန္းေတြတက္တဲ့အခ်ိန္ေလ။တစ္ေန႔ေတာ့ အဂၤလိပ္စာ 4Skills သင္ေပးတဲ့ ဆရာမေလးတစ္ ေယာက္ကုိ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာေတြ႔တယ္။စာရြက္ေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့သူ႔ကို ရင္းႏွီးတဲ့သူဆိုေတာ့ ဘာ လုပ္ေနလဲစပ္စုၾကည့္လိုက္တယ္။ကေလးေတြေရးထားတဲ့ Essay ေလးေတြကို သူကေအာက္ကေန အၾကံျပဳခ်က္ေလးေတြ ေရးေပးေနတာ။ စာရြက္ေတြတစ္ပံုႀကီး ေတာ္ေတာ္ေတာင္ၿပီးေနၿပီ။ ျမန္မာလိုလည္းပါတယ္။ အဂၤလိပ္လိုလည္းပါတယ္။ဘယ္ေနရာေလးကို ဘယ္လုိေလးျပင္ေစ ခ်င္တယ္စသည္ျဖင့္ေပါ့ မသိရင္ကေလးေတြကို စာတိုေလးေတြေရးေပးေနသလိုပဲ။စိတ္ရွည္ရွည္ ကို ေရးေပးေနတာ။ သူ႔ေ၀ဖန္ခ်က္ကေလးေတြဖတ္ရင္း တစ္ခုေတာ့ထူးျခားတာေတြ႔ရတယ္။သူ႔ေ၀ဖန္ ခ်က္ဖတ္ရင္ သူ႔ေက်ာင္းသားဆိုေနာက္တစ္ခါ Essayေရးဖို႔မေၾကာက္သြားဘဲ ထပ္ေရးခ်င္ေအာင္ေျပာေပးေနတာေလးေတြ႔သြားတယ္။ တို႔တီခ်ယ္ တို႔ကို ေတာ္ေတာ္ေလးဂရုစိုက္ပါလားလို႔လည္း သူ႔ကေလးေတြခံစားရေလာက္တယ္။ သူကကၽြန္ေတာ့္ကို Lecture ရိုက္လိုက္တာေလးက “ကေလးကိုအမွတ္ျခစ္တယ္ဆိုတာအမွားေတြ အကုန္ေလွ်ာက္မ၀ိုက္ရဘူးတဲ့။ သူ႔ကိုစိတ္ဓါတ္က်ေစတယ္။ လုိသေလာက္ပဲ အေျခအေနအခ်ိန္အခါကိုၾကည့္ၿပီး ျပင္ရတာတဲ့” ။ သူေျပာတာကို နားေထာင္ရင္းကိုယ္ကေတာ့ တစ္ခါကျဖစ္ရပ္ေလးကို ျပန္ေတြးေနမိတယ္။ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာေပါ့။ ငါးတန္းအဂၤလိပ္စာသင္တဲ့ဆရာကို မိဘကရန္ေတြ႔ေနတာေလ။ စာလံုးေပါင္းမွားတာေတြကို အမွတ္ျခစ္ေပးထားလို႔တဲ့။ ဆရာတို႔ဒီေလာက္ေတာင္ဂရုမစိုက္ဘူးလား။ ဘာလားေပါ့။သူ႔သားစာအုပ္ထဲက အမွားေတြကုိ သတင္းစာပရုဖ္ဖတ္သလုိ အကုန္ခဲတံနဲ႔ တစ္အုပ္လံုး၀ိုက္ထားတာ။စာေရးသူကလည္း စပ္စပ္စုစုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဲဒီေလာက္ေတာ့ ျဖစ္စရာမလိုဘူးျမင္တယ္။ ဆရာလုပ္သူကလည္းအတန္းေတြအမ်ားႀကီးေက်ာင္းသားရာခ်ီရွိေနတာကိုအကုန္သူစစ္ေဆးေပးရွာပါတယ္။ အဓိကက်တဲ့အခ်က္ေတြ၊ အေျဖမွန္ေတြအကုန္ရွိတယ္။ ကေလးဆိုေတာ့ကြက္လပ္ျဖည့့္ ျပန္ကူးရင္း အေျဖမွန္ေပမဲ့တစ္လုံးစ၊ ႏွစ္လံုးစက်န္ခဲ့တာတို႔၊ မွားကူးမိတာတို႔ကိုအေမကအကုန္္ပိုက္စိပ္တိုက္ ရွာထားတာ။ အဲဒီလိုအကုန္လုပ္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ဒီဆရာဘယ္လြယ္မလဲေလ။ သူသင္ေပးထားတဲ့ အဓိက အခ်က္ကို ကေလးအားလံုးရ၊ မရအာရံုဘယ္စိုက္ႏိုင္ေတာ့မလဲ။ဆရာ၊ဆရာမေတြချမာ ဒီကိစၥမၾကာ မၾကာ ျပႆနာျဖစ္ရလြန္းလို႔။ တခ်ိဳ႕မိဘေတြက ဆရာကိုဆရာလုပ္ရမွကေလးစာေတာ္မယ္ထင္ၾက တယ္လုိ႔ေတာင္ျမင္မိတယ္။
အမွားျပင္ျခင္း
ဒီတစ္ပတ္္ေတာ့အမွားျပင္ျခင္းနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ကေလးစိတ္ပညာရႈေထာင့္ကေရာ သင္ၾကား ေရးရႈေထာင့္ကပါ နည္းနည္းေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။ အမွားဆိုတာကေတာ့ စာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အမွား ေရာ ၊ အျပဳအမူပုိင္းဆိုင္ရာေရာ ျပဳျပင္ေပးရမယ့္အခ်က္ေလးေတြေပါ့။ သင္ၾကားသူအမွားဆန္းစစ္တဲ့ပညာရပ္ဆိုင္ရာ Error Analysis ပညာရွင္ေတြဘာေျပာေလ့ရွိသလဲဆိုေတာ့ အမွားဆုိတာသင္ယူသူအတြက္ ေလွခါးထစ္တစ္ခုျဖစ္တယ္ဆုိတာပါပဲ။ သူဘာေၾကာင့္ မွားရတယ္ဆုိတာကိုသိၿပီးျပင္ေပးလိုက္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ သူရဲ႕ကၽြမ္းက်င္မႈအဆင့္ကတစ္ဆင့္ ျမင့္သြား တာကိုး။ ဒါေပမဲ့အမွားျပင္တဲ့အခါ သတိျပဳမဲ့အခ်က္ကမွားတဲ့သူ ဘာေၾကာင့္မွားရသလဲ၊ေနာင္မမွား ေစဖုိ႔ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ ေသေသခ်ာခ်ာ သေဘာေပါက္ေစဖို႔လိုပါတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ေနာက္တစ္ခ်က္က အမွားဆုိတာျပစ္တင္ရႈံ႕ခ်ဖုိ႔အတြက္မဟုတ္ဘူးဆိုတာပါပဲ ျပစ္တင္ရႈံ႕ခ်ကဲ့ရဲ႕လိုက္ရင္ သူမမွားေတာ့ဘူးလို႔ထင္ေကာင္းထင္စရာေပါ့။ဒါေပမဲ့သူလုပ္သမွ်အမွား ေတြကိုခ်ည္း ေျပာေနတဲ့အခါသင္ယူသူဟာအမွန္နဲ႔ ပိုေ၀းသြားေစတတ္ပါတယ္။ဘာေၾကာင့္လဲဆို ေတာ့သင္ယူျခင္းျဖစ္စဥ္ ေအာင္ျမင္ဖို႔မရွိမျဖစ္သူ႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့စိတ္ေက်နပ္မႈလံုး၀ေပ်ာက္ဆံုး သြားလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ပင္ဆီလ္ေဗးနီးယားတကၠသိုလ္ကပညာေရးေကာလိပ္ပါေမာကၡ M.R.Trabue ကသင္ယူျခင္း နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေျပာထားတာေလး တစ္ခုရွိပါတယ္။သင္ယူမႈတုိင္းအတြက္ အေရးအႀကီးဆံုး လိုအပ္ ခ်က္တစ္ခုကေတာ့သင္ယူသူရဲ႕သူ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေလးေတြေပၚ စိတ္ေက်နပ္မႈပါပဲလို႔ သူကဆိုပါ တယ္။ ျပႆနာတစ္ရပ္ကို သူကိုယ္တိုင္ေျဖရွင္းလို႔၊သိခ်င္တာတစ္ခုသိသြားလို႔၊စိတ္ထဲမရွင္းတာလင္း ခနဲသိသြားရလို႔ သူရလာတဲ့ေက်နပ္မႈေလးေတြဟာသူ႔ကိုသင္ယူမႈပမာဏ ပုိႀကီးမားစြာျဖစ္ေပၚေစျပီး သင္ယူျခင္းျဖစ္စဥ္ပိုေအာင္ျမင္ေစတယ္လို႔လည္းသူကဆုိပါတယ္။ သူအဓိကသင္ယူရတဲ့ အခ်က္မွာေအာင္ျမင္ေပမဲ့ တျခားေသာအမွားေလး၊ အမွားႀကီးရွိသမွ်ကိုအကုန္လိုက္ေထာက္အျပစ္ေျပာတဲ့အခါ ကေလးရဲ႕သင္ယူျခင္းျဖစ္စဥ္ကို ေႏွးေစသလို၊မွားတာေတြကလည္း အမွန္ျဖစ္မလာေစပါဘူး။ ရွိသမွ်အမွားကိုျပင္လုိ႔မရတာ ဆရာေတြသေဘာေပါက္ၾကေပမယ့္ မိဘတခ်ိဳ႕က နားမလည္ႏိုင္တာေလးကို စာေရးသူကေထာက္ျပတာပါ။
ဆံုးမျခင္း
တကယ္ေတာ့ဆံုးမျခင္းဆိုတာမွာလည္း အမွားတစ္ခုခုကိုမျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္တာ ျဖစ္ေနတဲ့အမွားျပင္ေပးတာေတြပါ၀င္ပါတယ္။ကေလးကိုအမွားတစ္ခုခုကိုျပင္ေပးတဲ့အခါျပစ္တင္ကဲ့ရဲ႕ တဲ့သေဘာပါ၀င္ေနပါတယ္။ သူ႔ကိုတန္ဖိုးမဲ့ေအာင္ေျပာတယ္ဆိုရင္ေကာင္းက်ိဳးထက္၊ဆိုးက်ိဳးကမ်ား ပါတယ္။ အဓိကကသူ႔ကို အမွားဆိုတာေသခ်ာလက္ခံေစဖို႔ လိုပါတယ္။လက္ခံေစတယ္ဆုိတာက အတင္းပဲမင္းမွားတယ္လို႔စြပ္စြဲရံုနဲ႔မရပါဘူး။ကေလးေတြမွမဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္သူမဆိုသူ႔ကို တန္ဖိုး ထားတယ္။ သူ႔ကိုဒီအမွားေၾကာင့္ ေ၀ဖန္ရႈတ္ခ်တာခ်ည္းပဲလုပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ပိုေကာင္းေအာင္ ျပင္ ေပးမယ္လို႔ ေသခ်ာသိေနရင္အမွားေတြကို ျမင္လာေစဖို႔လြယ္ပါတယ္။မေကာင္းတာတစ္ခုကို ေျပာရ မယ္ဆိုရင္ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ေလးေတြကို ထည့္ခ်ီးမြမ္းၿပီးသားျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။သင္ယူျခင္းျဖစ္စဥ္မွာ အမွားဆိုတာထိုးႏွက္စရာ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ဆရာ၊ဆရာမဆိုတာ ကေလးေတြသင္ယူျခင္းျဖစ္စဥ္ကိုလမ္းျပေပးေနတဲ့သူ၊ ကူညီေပးေနတဲ့သူေတြပါ။ ဘယ္အမွားကိုဘယ္အခ်ိ္န္မွွာ ျပင္ေပးရမလဲ၊ ျပင္သင့္လည္းသူတ႔ိုသိၾက တာေပါ့။ မင္နီ၀ိုင္းေတြခ်ည္းဘဲျပည့္ေနေအာင္အမွားရွာမထားလို႔ ဆရာ၊ ဆရာမေတြအျပစ္ေျပာမခံရဖုိ႔ ဆိုတာ အမွားရဲ႕သဘာ၀ကိုသိၾကဖို႔ေတာ့လုိပါတယ္။ ထို႔ိအတူပဲ ကေလးတစ္ေယာက္ေယာက္ကို မွား တယ္လို႔ဆိုတိုင္း ဆံုးမတိုုင္းမွာလည္းအမွားရဲ႕သဘာ၀ကို သတိျပဳမိဖို႔လုိပါတယ္ခင္ဗ်ား။ ။
